صبح آمد و مرغ صبحگاهی                زد نغمهه به یاد عهد دیرین

خفاش برفت با سیاهی                    شد پر همای روز، زرین

در چشمه به شوق جست ماهی       شبنم بنشست بر ریاحین

شد وقت رحیل و مرد راهی               بنهاد بر اسب خویشتن زین

                      هر مست که بود، هوشیار است