ع فواد

جهان امروز حدود 180 کشور دارد. که البت در روزگاران ما کمتر از این بود و پیش از ما نیز کمتر از آن. برخی قریب الکشفند و برخی استقلال یافته. دسته اول را تاریخ چندانی نیست و دومی را تواریخ مشترک با همسایگان موجود است. ما اما از هیچکدام نیستیم. کشوری هستیم در زمره مستقلان تاریخ دار که سایقه مان از همگروهانمان بسیار بیشتر است. تاریخی داریم، مستدل و مستدرک، پیشینه ای داریم تا ابتدای خلقت و ابرقدرتی بوده ایم برای خودمان. در اینهمه گذار زمان دستاوردهایی هم داشته ایم که بخشی از آن به نام صنایع دستی و میراث فرهنگی موجود است. دیگران هم البته داشته هایی داشته اند از این قبیل.

اما پاسداشت این دستاوردها مساله ایست که به اندازه کسب توانمندیهای نوین اهمیت دارد.

غمناکست که چهره شهرهایمان کم کم دارد از معماری چشم نواز ایرانی که سرشار از بهینه سازی مصرف انرژیست بی بهره می شود. شعرا و دانشمندانمان در سیری تاریخ دزدانه افتخار کشورهایی از جمله دسته دوم شده اند. خلیجمان تغییر زبان داده. طرح فرشهامان هم به هند و چین و پاکستان رفتند و در دنیا مورد استقبال واقع شدند اما در کشور خودمان چرا...!!؟

به گمانمان مالزی کشوریست اسلامی. و مشترکات فرهنگی بسیار با ما دارد. مراودات اقتصادیمان هم کم نیست. اما پیشنهاد می کنم سری به سایت شرکت خودروسازی پروتن بزنید

اما با اینهمه دغدغه رسانه هامان اینروزها این است که تخمه ژاپنی، ایرانیست نه ژاپنی و از منطقه جابان اطراف دماوند بدست می آید.

جهان و کار جهان جمله هیچ در هیچ است             

هزار بار من این نکته کرده ام تحقیق