آراست بساط آسمانی            از جلوه گری، خور جهانتاب
بگریخت ستاره یمانی               از باغ و چمن، پرید مهتاب
رخشنده چو آبا زندگیانی       جوشید ز سنگ، چشمه آب
وان مست شراب ارغوانی        مخمور فتاد و ماند در خواب
                 مستی شد و نو بت خمار است