در بارة مسئلة اشتراك يا مباح زنان كه مزدك اعلام كرد توافقي وجود ندارد و مقصود اصلي او روشن نيست . در نگاه اول به نظر مي رسد كه مقصود او آزادي جنسي بوده است اما بسياري با آوردن دليل اين كار را تنها مبارزه با جامعة ساساني و احتكار زنان مي دانند .

از نظر مردم گرايي و مهمان دوستي آئين مزدك نشانة تمدن و خوي ايراني بود . و آنچه در بارة اشتراك زن و مالكيت صحبت كرد ، منظورش مبتني بر خواست زمان بود  زيرا كه از ماٌخذ تاريخي دورة ساسانيان ثابت شده است كه در آن زمان عدالت اجتماعي نابود شده بود و طبقات بالا زن و مال را به زور احتكار مي كردند . در اين اوضاع مزدك گفت كسي حق ندارد كه آنقدر زر و سيم و زن و مال گرد آورد كه حق ديگران پايمال شود و از گرسنگي و احتياج گروه گروه زندگي را از دست بدهند .(خسروي.۱۳۵۹: ۶۲)

در ماٌخذ اصلي مربوط به دورة مزدك جنگ بر سر نهاد خانوادة آن روزي است و تقسيم زنان اضافي و حتي خدم و متاع زائد ، و نه مشترك كردن زنان .(همان،صفحة54)

پيروان مزدك جامه هاي بسيار درشت بافت و خشني بر تن مي كردند و سراسر زندگي آنها تواٌم با سختي و كشتن نفس و پرهيز از لذات زندگي و توبه بوده است . با چنين مباني زهد و رياضت نمي توان باور كرد كه مزدك و مزدكيان به فسق وفجور و شهوت راني علاقه داشته باشند.( نقوي:۵۲ )

البته برخي هم كلا اين مسئله را نفي مي كنند و مي گويند منظور او كلا مالكيت اشتراكي است و روي مسئلة زنان به طور خاص تاٌكيد نداشته .

مزدك با اختلافات طبقاتي و همة ويژگي‌هاي آن مي‌جنگيد و آميزش و ازدواج پاييني‌ها با بالايي‌ها را بلامانع مي‌دانست.( خسروي.۱۳۵۹ : ۶۹)